Son zamanlarda kafamda dönüp duran seslerden bir tanesi beni düze çıkaran yegane dostum ama aynı zamanda yegane düşmanım. O nasıl bir cümle lan manyak mısın amk diyebilirsiniz ve haklısınız da. Ama şimdi anlatacağım.

Bir mesele oluyor. Örnek olması için diyorum: Alışverişe gideceğiz. Ama çok az param var. Sürekli erteliyorum, hep diyorum ki “kendi şartlarımda gideceğim”.

Mesela Amerika’ya tekrar gidişim hakkında. Tekrar ne zaman gideceğim diye kafamda alıp veriyorum bir plan yapıyorum. Hep o kendi şartlarımın oluşmasını bekliyorum.

Bir konsere mi gideceğim? Kendi şartlarım oluşmuş mu ona bakıyorum.

Ve ister inanın ister inanmayın o şartlar genellikle oluşmuyor. Oluştuğunda da (ki çok nadir bir durum bu) iyi oluyor ama tam olarak o beklentilere değer mi bilemiyorum.

Ha bu bir şikayet gibi görünse de aslında değil. Genellikle gereksiz olaylardan da bu şekilde kurtuluyorum. Bazı sevimsiz konularda özellikle iş gibi (kimse iş çok sevimli diyemez asdhlsfkjdfg) kendi şartlarım baya önemli, ona uymayan yallah arabistana.

Son zamanlarda bu kendi şartlarımda mevzusu baya bir işime yarıyor. Önceden sadece olumsuz olarak görürdüm ancak şimdilerde epey bir mantıklı gelmeye başladı. O yüzden tavsiye ederim. Kendi şartlarınızda oluşmayan bir durumu kabul etmeyiniz efenim. O kadar ucuz değiliz.