Hayırdır Dilara, 3 gün ardarda bombaladın bizi yazılarla diyebilir bazı okuyucular ama bir aydınlanma yaşadım biraz önce ve bunu Twitter’ da paylaşamayacak kadar uzun buldum.

Dün bahsettiğim bir olay vardı kadınlarla konuşmayı öğrenememiş kıro yer elmalarının kaba tavrıyla ve bu tavrın giderek artması ile alakalı.

Ayrıca son zamanlarda Twitter’ da sürekli bahsettiğim bir abiye elbise alamama durumu var. Dükkana giriyorum, kimse ilgilenmiyor. Sanki yokmuşum gibi veya baştan aşağı süzülüp beğenilmemişim gibi.

Düşündüm bu olaylar ne zamandan beri cereyan ediyor diye. Ve aslında bu meselenin taaaaaaa Amerika’ dan döndüğüm güne kadar gittiğini fark ettim. Bu 2 yıllık zaman diliminde dışarı her çıkışımda görmezden gelinme, suratsızlık, kabalık, ters konuşmalar, köleymişsin gibi garip tavırlar, hakkı varmış gibi laf etmeler vesaire tam gaz gidiyor.

Hatta ilk olarak geri döndüğümde satış yapan kızların suratsızlıklarından yakınmışım, Los Angeles ile kıyaslamışım. VE hatta dehşet güzel bir yazı bulup paylaşmışım. Yazıda “parayı ananı s*keyim diye alıp para üstünü babanı s*keyim diye uzatan” kişilerden bahsediyordu tam olarak.

Pekiiii, neden böyle olduk Muhittin? Amerika’ ya gitmeden önce dünyanın dört bir yanında ayıla bayıla hakkında yorum yaptıkları “Resting B*tch Face” denilen bakışa sahip olmamın buna bir etkisi var mıydı?

Tespit sıçıyorum: TÜRKİYE’DE SURATIN BEŞ KARIŞ GEZMEZSEN CİDDİYE ALINMIYORSUN. Bu kadar.

Ben istiyorum ki herkese güleryüzle cevap vereyim, alışverişimi güleryüzle yapıp zaten yorucu bir gün geçiren satış elemanlarına biraz da olsa insanca davranayım. Zaten böyle bir insanlığı ve kibarlığı resmen Amerika’ ya gidene kadar gözlemlememişim, batının iyi yanlarını alayım kibar olayım istiyorum. Yanlış yapıyorum. Siz de böyle yapıyorsanız siz de yanlış yapıyorsunuz.

Surat asacaksınız, kafanıza bok atılmış gibi tripli bakacaksınız. O zaman sizi müşteri yerine koyup bir şey satarlar, yolda size sataşmazlar, hadlerini bilirler.

Çomarlara iyilik mi yarar amk… İşimiz mi yok?